Find a place to stay in Boston : หาที่พัก (ใจ) ในบอสตัน

การหาที่อยู่ที่นี่ จะว่าง่ายก็ง่ายนะคะ จะว่ายากก็ยาก เค้าว่าช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม แต่อีกทางก็ว่าเลือกนัก มักได้แร่ ตกลงเอาไงกับชีวิตดี

ตอนกิ๊กมา ก็ค่อนข้างลำบากอยู่เพราะไม่ได้ติดต่อผ่าน agency ใดๆ ทำคนเดียวเองทั้งหมด เลยมีอุปสรรคอยู่บ้างในช่วงก่อนมา แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดีจาก @golffyz ผู้ให้การสนับสนุนอย่างเป็นทางการ ซึ่งเคยอยู่ที่ Boston มาก่อน เลยแนะนำบ้านพักของ Host Family ที่เคยอยู่ให้ไปพักด้วย แต่เนื่องจากบ้านเค้าจะไม่ว่าง จนกระทั่งวันที่ 15 มกราคม กิ๊กจึงจำเป็นต้องไปอยู่บ้านพักต่างอากาศริมชายทะเล Revere ซึ่งมีเจ้าของเป็นคนไทย อยู่ก่อนจึงจะย้ายเข้าไปอยู่ได้

ระหว่างนี้กิ๊กก็ตัดสินใจอยู่ว่าจะไปดีไหม หรือจะอยู่บ้านพักริมทะเลเป็น Kiki Hilton ต่อไปดีหรืออย่างไร ทุกคนบอกให้ไปบ้านที่คุณ @golffyz แนะนำก่อน แล้วค่อยตัดสินใจอีกครั้ง

บ้านที่ @golffy แนะนำ เป็นบ้านของคนฟิลิปปินส์ที่อยู่ที่นี่ ซึ่งคุณกอล์ฟเคยมาอยู่ ราคา 900 เหรียญต่อเดือน มีพร้อมทุกอย่าง มีโต๊ะ เตียง อินเทอร์เน็ต ลอนดรี แต่อยู่ไกลออกไปหน่อย ถ้านั่ง T น่าจะใช้เวลาไม่นาน กิ๊กเลยนั่งรถไปดู อยากรู้ว่าจะเป็นอย่างไร

บ้านของ Zeny อยู่ Chalestown แถวนั้นเคยเป็นสถานที่ถ่ายทำหนังอยู่เหมือนกัน แต่สภาพโดยรอบเป็นเขตอุตสาหกรรม มีฝุ่นควันค่อนข้างมาก แม้ว่านั่ง T ไม่กี่สถานี แต่ว่าต้องเปลี่ยนรถถึง 3 ต่อ อีกทั้งต้องเดินอีก 15 นาทีกว่าจะถึง T

กิ๊กไม่กลัวที่จะต้องเดินไกลนะคะ แต่กิ๊กกลัวที่จะต้องเดินไกลในช่วงอากาศหนาวๆ ติดลบแบบนี้ แล้วถ้าต้องไปเรียนในวันที่หิมะตกนี่ แย่แน่ๆ เลยตัดสินใจว่าไม่เอาดีกว่าค่ะ

เลยคิดว่า ต้องหาที่อยู่ใหม่แล้ว ที่อยู่ปัจจุบันไปเรียนไกลมาก ประมาณชั่วโมงนึงได้ แต่ถ้าช่วง rush hour ต้องมี 1 ชั่วโมงครึ่งไม่ดีแน่ๆ

หลายคนที่นี่แนะนำให้ใช้ http://www.craigslist.org/ ซึ่งก็ช่วยได้มากจริงๆ ค่ะ มีคนเข้ามาให้ข้อมูลอยู่เยอะ และทุกวัน บาง list จะมีรูปให้ดู มีแผนที่ว่าบ้านนั้นอยู่ตรงไหน ง่ายๆ คือ เราเข้าไปดู  ถ้าถูกใจก็ e-mail ไปหา ถ้าราคาไม่แพงก็เป็นประเภท House Sharing หรือ Apartment Sharing ค่ะ คือเค้าอาจจะเช่าห้องซึ่งอาจจะมี 2-3 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ 1 ห้องครัวอยู่ก่อนแล้ว แเล้วมาหาคนเช่าเพิ่มเพื่อหารค่าเช่ากัน อย่าเพิ่งตอบตกลงว่าจะเช่าจนกระทั่งคุณได้ไปดูสถานที่จริงค่ะ แต่ว่ามาที่นี่ ถ้าเค้าบอกว่ามีห้องให้เช่า ก็ต้องดูด้วยนะคะว่าเค้าให้ห้องมาเปล่าๆ หรือว่า มีเฟอร์นิเจอร์ให้ด้วย เพราะส่วนใหญ่ที่นี่จะมีห้องให้เปล่าๆ เท่านั้นค่ะ เฟอร์นิเจอร์อื่นๆ ต้องหาเองนะคะ นอกจากนั้น ที่อยู่ควรจะใกล้ระบบขนส่งมวลชนต่างๆ เช่น T (บอสตันเรียกรถไฟฟ้ามาหาช้าหน่อยนะเธอว์ ว่า T ค่ะ :-P) หรือป้ายรถเมล์ เนื่องจากเวลา หิมะตกการเดินไกลๆ มันทรมานมากกก ถ้ามี Supermarket Laundry ด้วย แถวนั้นก็จะดีมากค่ะ

อีกอย่างที่ต้องคำนึงคือ Roommate หรือผู้เช่าร่วมค่ะ ก็ต้องดูให้ละเอียดนิดนึงค่ะ เช่น  roommate เป็นคนยังไง เสียงดังหรือเปล่า สกปรกไหม ทำอาหารหรือไม่ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ค่าเช่าเท่าไร มี Internet หรือเปล่า ราคาเท่าไร Laundry อยู่ตรงไหน ต้องเซ็นสัญญาถึงเมื่อไร เรื่องพวกนี้ จุกจิกหน่อยค่ะ แต่ก็ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น

ส่วนวันนี้ กิ๊กไปดูมา 3 ค่ะ ที่แรก ไม่โอเคเลย ราคา 580 เหรียญ เนื่องจากมีคนอยู่แล้วทั้งหมด 5 คน เป็นผู้ชายล้วน ทางเดินเปลี่ยว ราคาถูกจริง แต่ไม่คุ้มอย่างแรง ที่ที่ 2 ก็ดีค่ะ ไกลออกไปหน่อยอยู่เชิงเขา ราคา 700 เหรียญ มี roommate อีก 3 คน เป็นต่างชาติล้วน ส่วนที่สุดท้ายราคา 650 เหรียญ เป็นห้องของพี่เอ๋ ซึ่งเป็นคนไทย อยู่ตรงข้ามกับ Super 88 market ซึ่งเป็น Asian Supermarket ที่ใหญ่ที่สุดในย่านนั้นเลย วิ่งขึ้น T ได้ในเวลาไม่ถึงนาที เดินไปเรียนยังได้เลย แต่ปัญหาคือ ย้ายเข้าได้เดือนมีนาคมนี้ ง่ายๆ คือ กิ๊กอาจต้องอยู่ที่บ้านที่ Revere Beachไปอีกเดือน โอ้ววว ไม่นะ จอร์ช Kiki Hilton ทรมานมากกก กับการเดินทาง

ระหว่างทางนั้นเองได้เจอกับเปิ้ล สาวใหญ่ที่กำลังจะย้ายเมืองไป New York เธอบอกว่า ไปอยู่บ้านเปิ้ลก่อนก็ได้ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์นี้ราคา 490 เหรียญ เปิ้ล เป็นเหมือนนางฟ้าเดินดินเลยทีเดียวสำหรับกิ๊ก พอเข้าเดือนมีนาคมค่อยย้ายไปบ้านพี่เอ๋

พรุ่งนี้ กิ๊กจะติดต่อเช่าที่นี่ล่ะค่ะ แล้วมีอะไรคืบหน้าจะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ ^^”